Interview
Wat is Zelfkennis?
Zelfkennis is het bewust zijn van de eigen gedachten,
emoties en gevoelens. Wie ben ik en waarom ben ik op deze wereld? De zelfkennis, ofwel dat wat ik denk en voel, hoe ik reageer in relatie tot anderen, dit alles laat me in de realiteit zien wat ik daarvoor kende als mijn identiteit. Zelfkennis is het begin van wijsheid omdat het de eigen geconditioneerheid doorziet waardoor een duidelijker besef ontstaat van dat wat vals is en dat wat waar is.
De Evolutie
We hebben de afgelopen eeuw een enorme ontwikkeling doorgemaakt. De kennis die we opgedaan hebben heeft ons tot ongelofelijke dingen gebracht. De raket naar de maan, veel meer kans op genezing bij een ziekte, de TV, radio, telefoon en deze lijst is nog veel en veel langer te maken. Echter in psychologisch opzicht heeft ons de kennis schijnbaar weinig goed gedaan.
Op psychologisch gebied hebben we maar heel weinig vooruitgang geboekt of zoals sommigen beweren zijn we achteruit gegaan. Het gros van de mensen leeft onder angsten, is bang voor dit en dat. Een groot aantal van ons gaat gebukt onder stress. Veel mensen lijden onder jaloezie, wraakzucht, depressies en zo verder.
Wat een ellende na al die kennis die we in onze wereld bij elkaar vergaard hebben. Hoe is het mogelijk dat we zo veel kennis hebben en zo slecht moeten leven? Is de kennis dan niet de juiste kennis?
Heeft deze kennis psychologen geholpen om een goed inkomen te verdienen?
Kennis en Zelfkennis
De kennis die wij opstapelen in ons geheugen is kennis van buiten uit. De kennis buiten ons zelf. Wat ontbreekt is de kennis van ons zelf. De zelfkennis.
Waarom maakt de studie van ons zelf geen deel uit van de kennis die we opdoen? Waarom maakt de studie zelfkennis niet deel uit van het studie pakket in de scholen?
Zelfkennis stelt ons in staat om ons leven wat aangenamer maken. Zelfkennis helpt ons om jaloezie, wraak, wrok, depressies en angsten te begrijpen. Is dat niet belangrijk?
Zelfkennis stelt je in staat om beter te kunnen werken en het werk met meer plezier te doen.
Vaak zegt men dat de wereld, zoals wij die vaak noemen, met zijn mensheid en geweld niet is te veranderen door de anderen maar door ons zelf.
Ook de godsdiensten verkondigen dat. Echter we veranderen niet door ons zelf iets op te leggen want daar creëren we alleen maar een nieuwe identiteit mee en die nieuwe identiteit blijft de illusie in het leven.
Ook de ander iets opleggen helpt niet want daardoor neemt de ander afstand van zichzelf (en van ons) en gedraagt zich volgens een identiteit wat niet de zijne is. Je creëert er niet meer mee dan met jezelf in conflict zijn met alle gevolgen van dien zoals angsten en stress.
De vredesactivist die schreeuwt voor vrede over straat is vaak diegene die de rel veroorzaakt en dus diep van binnen niet de vrede is.
De zelfkennis begint bij de bron, niet bij de reactie.
Dat wat is zijn je eigen gedachten, emoties en gevoelens.
Dat wat is is de zelfkennis.